Esdoornhout, in het Duits Ahorn, in het Engels Sycamore en in het Frans Erable, zijn namen voor de boom die behoort tot de familie der Aceraceae. In Canada is het blad van de esdoorn, bekend onder ‘maple leaf ’, een nationaal symbool. De soorten vertonen enige verschillen in structuur en kleur. Het hout is hard en zwaar, echter niet duurzaam; niet geschikt voor buiten constructies. Het wordt bijvoorbeeld toegepast voor meubels. Het geschilde fineer heeft een bijzonder oppervlak zonder kern en houttekening zoals we gewend zijn. Te zien zijn de talloze noestjes en lichte en donkere vlekjes, die ook ‘moesjes’ worden genoemd naar het Franse moucheté (= gevlekt). Tussen de moesjes door lopen de grillige gevormde houtdraden. Door de bijzondere schakeringen van licht en donker, lijkt het houtoppervlak te golven..
Imiteren
- In een biersaus met ongebrande Siena en een beetje gebrande Siena, is met een conische veinette spalter een korte golf structuur aangebracht en zijn de noestjes met de zijkant van de duim en een wortelkwast aangebracht.
- Daarna is in olieglacis, met een marterharen penseel, gebrande Siena en kasselse aarde, de houtnerf aangebracht.
- Na droging een synthetische blanke vernislaag.
- Vervolgens, nadat deze laag goed door-gedroogd is, de diepte schakeringen, met weer in biersaus gemengde gebrande Siena en kasselse aarde, licht instrijken.
- Hier, met een katoenlap en/of glaceerspalter, openingen er in- en uitvegen, zodat men een golvend oppervlak krijgt.
- De diepte en schakering van licht en donker maakt deze imitatie uniek.
Afwerking
- Afgewerkt van 2 lagen vernislagen in zijdeglans.